Οι κατακτήσεις στην ατομική μας καθημερινότητα, ανεξάρτητα από αυτή καθ αυτή την ουσία της κατάκτησης, είναι ένα μεγάλο προσωπικό μάθημα για το πώς κατακτούμε πράγματα που επιθυμούμε.
Διότι, μπορεί η επιθυμία και ο στόχος να είναι σήμερα κάτι απλό ή απλοϊκό, ωστόσο από την προσπάθεια που θα καταβάλλουμε, προκύπτει ένα πολύτιμο όφελος για τον ατομικό μας χαρακτήρα και την συμπεριφορά της υποστάσεώς μας, δηλαδή του εσωτερικού μας πραγματικού κόσμου και όχι μόνο του εξωτερικού και φαινομενικού.
Διότι, όταν υπάρχει ένας αγαθός στόχος, και υπάρχει και αγαθή συνείδηση του προσώπου που επιθυμεί την κατάκτηση αυτού του αγαθού στόχου, τότε και οι αποτυχίες είναι πολύτιμες. Διότι πίσω από την αποτυχία της στιγμής ή της περίστασης, σφυριλατείται ένας εσωτερικός χαρακτήρας υπομονής, ώστε η ελπίδα για την κατάκτηση του αγαθού στόχου να μετατρέπεται σε αισιοδοξία και πίστη στην κατάκτηση, άρα και αλλαγή των μεθόδων, οι οποίες μάς οδήγησαν στην προηγούμενη αποτυχία της κατάκτησης.
Και αυτό είναι πολύτιμο. Διότι προκαλεί ενδιαφέρον και παρακινεί όλο το εσωτερικό μας “σύστημα” της θέλησης και της προόδου, ώστε να κατανοήσει τα λάθη, και να υιοθετήσει νέα μέθοδο για την επιτυχία στην επόμενη προσπάθεια. Αυτό λοιπόν το κέρδος από την ατομική μας προσπάθεια μέσα στις καθημερινές μας επιδιώξεις για κατακτήσεις έστω και μικρών στόχων, μάς οδηγεί σε μαθήματα για μεγαλύτερες κατακτήσεις σπουδαιότερων στόχων, οι οποίοι πλέον δεν θα είναι απλοί και απλοϊκοί, αλλά θα είναι για μεγαλύτερα και ουσιαστικότερα ζητήματα της ζωής, όπως είναι η ποιότητα, αλλά και το μήκος της ατομικής μας ζωής.
Διότι, εκόντες άκοντες, όλοι εργαζόμαστε να κατακτήσουμε ένα στόχο σήμερα, αλλά αυτός ο στόχος δεν είναι αποκομμένος από την συνολική προσπάθεια της ζωής μας για ένα καλύτερο μέλλον, εγγύς, απώτερο, απώτατο ή και αιώνιο για όσους έχουν τέτοιες επιδιώξεις. Και είναι προφανές ότι όπου θέσει κάποιος τους ατομικούς του στόχους, μέχρι εκεί και θα φτάσει. Άρα, καλό και ωφέλιμο είναι οι ατομικοί μας στόχοι στην προσωπική μας καθημερινότητα να μην έχουν αποκλεισμούς, αλλά να αφήνουν περιθώρια και για ευρύτερους ορίζοντες, κατά τις ατομικές μας επιθυμίες και ανάγκες. Διότι, εάν εμείς βάζουμε όρια, αυτό σημαίνει ότι δημιουργούμε ένα πλέγμα αρνητικό για το μέλλον. Αντίθετα, μια ελεύθερη σκέψη και ένας ανοιχτός σχεδιασμός ζωής, αφήνει ελεύθερο τον ορίζοντα του μέλλοντος, διότι κανείς δεν γνωρίζει τι θα φέρει αύριο η ημέρα.
Και αυτό ήταν το μήνυμα της διδασκαλίας του Χριστού. Ήρθα, είπε, να φέρω ένα καλύτερο μέλλον με τις ορθές επιλογές σας, αλλά και να καλλιεργήσω την πίστη και την αισιοδοξία σας για κάτι σπουδαιότερο, το οποίο μπορεί σήμερα να μην σας απασχολεί, αλλά είναι απόλυτα βέβαιο ότι θα το χρειαστείτε κάποια στιγμή. Διότι, μπορεί να πετύχετε πολλά και καλά τώρα στην καθημερινότητά σας, αλλά είναι βέβαιο ότι θα χρειαστείτε και εφόδια για ένα μακρύτερο μέλλον, το οποίο θα επεκτείνεται και πέραν του τάφου, στην προοπτική της αιωνιότητας. Και αυτή την διδασκαλία την επικύρωσε ο ίδιος με την Ανάστασή του από τους νεκρούς.