Οι κατακτήσεις έχουν μέγεθος, βάθος και αξία. Όλα μεγέθη απροσδιόριστα. Και καθένας θέτει τα δικά του όρια, ανάλογα με τις ικανότητες και τα εφόδια τα οποία διαθέτει, ή μπορεί να αποκτήσει. Σε κάθε περίπτωση, τα όρια εξαρτώνται από την προσωπική μας επιλογή, και εμείς σταθμίζουμε τον στόχο και τον σκοπό της κάθε κατάκτησης που θέτουμε στην προσωπική μας καθημερινότητα.
Όλα, βέβαια, περνούν σε τελική ανάλυση από το δικό μας κόσκινο, διότι τελικός στόχος είναι πάντα η ατομική ευτυχία ως κέντρο, άσχετα από τις προεκτάσεις που μπορεί αυτή η κατάκτηση να φέρει και σε μεγαλύτερες κοινωνικές ομάδες. Για τον λόγο αυτό και οι στόχοι για κατακτήσεις πάντα περνούν μέσα από την σύγχρονη κάθε φορά πραγματικότητα, διαφορετικά θα πρόκειται για άσχετη υπόθεση χωρίς ενδιαφέρον.
Κάθε άτομο όταν εντάσσεται μέσα στην σύγχρονή του κοινωνία, αναζητά τον δικό του ρόλο, μαθαίνοντας από την οικογένεια, το σχολείο, και το μικρό κοινωνικό περιβάλλον τις τρέχουσες αλήθειες, και μέσα σε αυτή την πραγματικότητα κτίζει τον δικό του στόχο για να τον κατακτήσει. Κανείς δεν θέτει στόχους ανέφικτους, διότι ξέρει ότι θα κουραστεί μάταια και χωρίς κανένα προσωπικό κέρδος.
Άρα, οι κατακτήσεις περνούν μέσα από τις ατομικές μας αναζητήσεις για ευτυχία και επιτυχία, και εδώ φιλτράρονται όλα τα δεδομένα, τόσο του εσωτερικού μας κόσμου, δηλαδή των σκέψεων και των συναισθημάτων, αλλά και του κοινωνικού μας περίγυρου. Διότι, τα πενήντα ή τα εκατό χρόνια που θα ζήσει κάποιος πάνω στην γη δεν είναι απεριόριστα, αλλά έχουν σταθμούς και διάρκεια, και τελικά έχουν και ένα – μοναδικό για τον καθένα – τέλος και κατάληξη. Άρα, όλα πρέπει να γίνουν μέσα σε αυτά τα πλαίσια του εαυτού μας και των κοινωνικών δεδομένων, κάθε φορά, και σε κάθε περιοχή του κόσμου.
Διότι μπορεί να ζούμε σε διαφορετικά σημεία του πλανήτη και με διαφορετικές αφετηρίες, αλλά όλοι στο τέλος ξέρουμε ότι θα καταλήξουμε στον ίδιο χώρο, χωρίς πλέον τότε να μάς ενδιαφέρει το τί γίνεται πίσω μας. Και επειδή αυτή είναι μια παγκόσμια αλήθεια διαχρονικά για όλους του ανθρώπους που βιώνουν σήμερα, βίωσαν στο παρελθόν ή θα βιώσουν στο μέλλον, η διδασκαλία του Χριστού δίνει απαντήσεις.
Διότι δεν διδάσκει μόνο το μέλλον, απώτερο και αιώνιο, αλλά διδάσκει και για το τώρα, με ότι αυτό σημαίνει για το άτομο κάθε στιγμή πάνω στον πλανήτη. Η παρουσία του Χριστού, για όσους εμπιστεύονται την δική του διδασκαλία, είναι συνεχής σε όλη την διάρκεια της καθημερινότητας και διδάσκει την αλήθεια, όχι θεωρητικά, αλλά πρακτικά και κατανοητά, ώστε το άτομο να λαμβάνει υπόψη του την αλήθεια και όχι την πλάνη ή την πλεκτάνη που μπορεί να έχει στηθεί γύρω του και ο ίδιος το αγνοεί.
Η πίστη στην Ανάσταση του Χριστού και στην διδασκαλία του, μεταφέρει το άτομο από το χάος του σύγχρονου κάθε μέρα κόσμου, στην ατομική του ευθύνη για την κατάκτηση του δικού του στόχου, ο οποίος θα φέρει και την προσωπική του ευτυχία. Η πλεκτάνη που στήθηκε εναντίον του με ψεύδη για να τον οδηγήσουν στον σταυρό, είναι το μεγάλο μάθημα, για όποιον επιθυμεί να ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα της βολεμένης κοινωνίας και να φέρει ένα νέο μήνυμα με την δική του κατάκτηση. Μήνυμα ελευθερίας από το νοσηρό παρελθόν, αλλά και μετακίνηση προς ένα καλύτερο μέλλον. Μάλιστα, ο ίδιος δοκίμασε και την Ανάσταση, αποκαλύπτοντας νέους ορίζοντες ζωής για κατάκτηση.