Όσα πράττουμε στο μπαλκόνι μας, στον εξώστη του σπιτιού μας, είναι ορατά και κρίνονται από όλους τους περαστικούς. Όσα όμως πράττουμε μέσα στο σπίτι μας, ελάχιστοι τα γνωρίζουν. Και ακόμη περισσότερο, όσα σκεφτόμαστε, κανείς δεν τα γνωρίζει εκτός από εμάς τους ίδιους. Άρα, οι σκέψεις μου, αυτά που εγώ συλλογίζομαι, έχουν μεγάλη αξία, γιατί μπορεί να μην τα γνωρίζουν άλλοι και να μην μπορούν να με κρίνουν, δηλαδή να με βοηθήσουν αν παραστεί ανάγκη, αλλά αυτά που εγώ σκέφτομαι, αυτά στη συνέχεια θα πράξω, αυτά στη συνέχεια θα αποτελέσουν το αντικείμενο και τον τρόπο της ζωής μου. Συνεπώς, αυτά που σκέφτομαι όταν είμαι μόνος μου, πρέπει να είναι αυτά που εγώ θέλω και όχι οι σκέψεις μου να πλανώνται σε άλλους κόσμους, μακριά από την πραγματικότητα. Και επειδή ο Θεός θέλει οι άνθρωποι να είναι προσγειωμένοι και όχι περιπλανώμενοι, θέλει οι άνθρωποι να απολαμβάνουν πρώτα αυτήν εδώ τη σύντομη ζωή, συνιστά σε όλους μας να σκεφτόμαστε πράγματα που είναι αληθινά και όχι πράγματα ψεύτικα, πράγματα της απάτης και της εξαπάτησης του εαυτού μας και των άλλων. Η αλήθεια και τα αληθινά πράγματα είναι για τον Θεό η πρώτη αξία και πρέπει για εμάς να είναι η πρώτη επιλογή της καθημερινότητάς μας.
