Το απροσπέραστο μεσοδιάστημα μεταξύ δύο περιοχών, όπως είναι ένα βαθύ φαράγγι, είναι κρίσιμο θέμα στην καθημερινότητα του ατόμου. Διότι σε διαφορετική περίπτωση, αν δηλαδή δεν υπάρχουν διαχωριστικά απροσπέλαστα, τότε, καθένας μπορεί να καπηλεύεται τις αξίες του άλλου χωρίς απόδειξη της ληστείας του. Για τον λόγο αυτό και στον φυσικό κόσμο οι διαχωριστικές γραμμές είναι υπαρκτές, ισχύουν πάντοτε, και αλλοίμονο αν αυτό δεν ήταν μια απαράβατη αλήθεια.
Από τους τοίχους του σπιτιού μας, μέχρι τους αυστηρούς κωδικούς των τραπεζικών μας λογαριασμών, πάντοτε ισχύει το απροσπέλαστο από την μια ιδιοκτησία στην άλλη, από την μια περιοχή εξουσίας στην άλλη, από την μια κατάσταση στην άλλη. Και αυτό ακριβώς είναι κρίσιμο θέμα στην κατανόηση της αλήθειας και στην παράβλεψη και αποφυγή της σύγχυσης.
Διότι μόνον μέσα στην καθαρότητα η όρασή μας λειτουργεί με ευκρίνεια και ορθή αντιληπτική ικανότητα, άρα η σύγχυση αυξάνει τις πιθανότητες των λαθών μας. Και μπορεί σε παλιότερες εποχές, πχ τον μεσαίωνα, να διατηρούνταν μια σύγχυση στις συνειδήσεις των ανθρώπων για τα όρια, τις κατακτήσεις και τις υπερβάσεις των εσκαμμένων, ωστόσο, στους δικούς μας καιρούς όλα αυτά, δηλαδή οι νοθείες μέσα από την σύγχυση, δεν έχουν θέση πια στην καθημερινότητά μας, ακριβώς γιατί η γνώση των πραγμάτων είναι διαθέσιμη σε καθένα σύγχρονο άνθρωπο, άρα αυτό που μένει δεν είναι η γνώση, αλλά οι επιλογές μας και η πορεία των επιλογών μας.
Και μπορεί όλα αυτά να ακούγονται θεωρητικά, ωστόσο, όλοι ξέρουμε στην πρακτική καθημερινότητα ότι ισχύουν σε κάθε περίπτωση. Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός δεν στήριξε την διδασκαλία του στο σκοτάδι της άγνοιας ή στην σύγχυση και την απόκρυψη της αλήθειας, αλλά την στήριξε στο φως, στην γνώση και στην φανέρωση της αλήθειας, λύνοντας και εξηγώντας τα μυστήρια της πίστης και του δημιουργού του ίδιου.
Στην περίπτωση των δέκα παρθένων εξήγησε ότι η είσοδος στην δική του παρουσία και εξουσία δεν είναι θέμα συναισθήματος, αλλά σκληρής δουλειάς στην καθημερινότητα, με πρόβλεψη για το μέλλον. Και μπορεί αυτό να ακούγεται σκληρό, ωστόσο, όλοι αναζητούμε έμπειρους και δοκιμασμένους ανθρώπους για στελέχη και συνεργάτες μας. Πολύ περισσότερο η αναγωγή σε θέματα κρίσεως, δικαίου και ανταμοιβής, δεν είναι δυνατόν να γίνεται με ευτελέστερους όρους, ακριβώς γιατί και το διακύβευμα είναι πολύ πιο αξιόλογο από κάθε τι πάνω στην γη.
Από την διήγηση του πλούσιου και του πτωχού Λαζάρου, μαθαίνουμε ότι οι εδώ συνθήκες ζωής, με τους απαράβατους όρους και την αδυναμία οικειοποίησης ξένων πραγμάτων, δεν καταστρατηγούνται στην επέκεινα του φυσικού μας βίου ζωή, αλλά, αντίθετα, γίνονται ισχυρότερες. Διότι δεν είναι εφικτή ακόμη και η μετάνοια και η συγγνώμη, στοιχεία που ισχύουν για τον επίγειο βίο μας.
Το αδιαπέραστο φαράγγι της διήγησης του Χριστού, το μέγα χάσμα που διαχωρίζει το μέλλον του κάθε φυσικού προσώπου, δεν είναι για φόβο, αλλά για κατανόηση της αλήθειας των πραγμάτων. Και επειδή η γνώση ελευθερώνει, καθένας καλείται να αποδεχθεί τις αλήθειες που αφορούν την επέκεινα του φυσικού βίου περιοχή της ζωής μας, διότι ισχύουν όπως ακριβώς και κατά την περίοδο του επίγειου βίου μας.