Τα προσωπικά μας όρια, καθώς και τις δυνάμεις που διαθέτει κάθε άτομο, δεν τις γνωρίζει κανείς άλλος πλην του ιδίου ατόμου. Οι άλλοι μπορεί να βλέπουν και να υποπτεύονται, όμως την αλήθεια την γνωρίζει μόνο το άτομο που ζει και βιώνει την προσωπική του καθημερινότητα. Και αυτή η πραγματικότητα της προσωπικής γνώσης είναι το κλειδί για να κατανοήσουμε τον εαυτό μας, αλλά και τον κόσμο που μάς περιβάλλει, φυσικό και κοινωνικό.

Διότι αυτή είναι η ατομική ζωή κάθε ανθρώπου. Να κατανοεί, να συνεργάζεται και να συνυπάρχει με το περιβάλλον της εποχής του, και όχι βέβαια με τα φαντάσματα του παρελθόντος ή τα ακαθόριστα οράματα του μέλλοντος. Διότι, χάνοντας το παρόν, έχουμε ήδη χάσει την επαφή μας με την πραγματικότητα, και αυτό θα φέρει βαρύ τίμημα στην προσωπική μας ζωή. Και μπορεί προς το παρόν να μην υπάρξουν συνέπειες, ωστόσο είναι απολύτως βέβαιο ότι θα έρθουν οι συνέπειες.

Διότι η ζωή δεν είναι video game, αλλά είναι πραγματικότητα, και τα λάθη τα πληρώνει όποιος κάνει το λάθος. Μάλιστα, για τους ανθρώπους του 21ου αιώνα, ήρθε να προστεθεί ένα νέο κεφάλαιο που δεν υπήρχε μέχρι πριν λίγα χρόνια: η τεχνητή νοημοσύνη. Δηλαδή, ένα πρόγραμμα που αντικαθιστά το μυαλό του ατόμου σε βασικής φύσεως πράγματα, όπως γινόταν εδώ και δεκαετίες με τις αριθμομηχανές. Δηλαδή η μηχανή κάνει την αριθμητική πράξη, και εγώ απλά διαβάζω το αποτέλεσμα.

Και αυτή η νέα πραγματικότητα της τεχνητής νοημοσύνης είναι απολύτως βέβαιο ότι σύντομα, σε πολύ λίγα χρόνια, δηλαδή αύριο, θα χρειαστεί να ξέρουμε καλά τα πράγματα, διότι θα είναι εύκολο να εξαπατηθούμε, κάτι που συμβαίνει ήδη και σε πολλούς απλούς ανθρώπους, που δεν γνωρίζουν τις παγίδες της σύγχρονης εξαπάτησης.

Για τον λόγο αυτό τώρα πολύ περισσότερο από ποτέ, η επαγρύπνηση και η γνώση της αλήθειας είναι επιτακτική, προκειμένου να αποφύγουμε τις παγίδες της σύγχρονης πραγματικότητας. Μάλιστα, όσοι άνθρωποι ενδιαφέρονται να διατηρήσουμε την ερευνητική μας διάσταση ανοιχτή, θα πρέπει να εξετάζουμε προσεκτικά την υγιαίνουσα  διδασκαλία του Χριστού, αφού μόνο αυτή εγγυάται ανοιχτούς ορίζοντες ελευθερίας της γνώσης και της αλήθειας.

Οι ανθρώπινες διδασκαλίες, που μπορεί να προσφέρουν αίσθηση γνώσης και σοφίας, δεν πρέπει να αντικαθιστούν, αλλά να εμπλουτίζουν την αλήθεια του δημιουργού, όπως την εξήγησε ο Χριστός. Η ασφαλής γνώση της Καινής Διαθήκης, είναι η μόνη εγγύηση για την καλύτερη κατανόηση του κόσμου και του εαυτού μας, με βάση την αλήθεια της πραγματικής και όχι της ζωής των φαντασιώσεων και της τεχνητής νοημοσύνης. Και η εξιχνίαση των ορίων που θέτει η Καινή Διαθήκη, απλώνεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, αλλά και του σύμπαντος, διότι όλοι ζούμε μέσα στον ίδιο κόσμο και στο ίδιο σύμπαν, που επηρεάζει την ατομική μας καθημερινότητα, αλλά προδιαγράφει και το προσωπικό μας μέλλον.

Η διδασκαλία του Χριστού δεν έκλεισε τις πόρτες της γνώσης της αλήθειας, αλλά άνοιξε στους υπάρχοντες ορίζοντες, τον ορίζοντα της αιωνιότητας για όποιο άτομο ενδιαφέρεται να ζήσει αυτή την διάσταση, δίπλα στην -πολλές φορές – μίζερη προσωπική μας πραγματικότητα της ημέρας. 

Εξιχνιάζω, δηλαδή ψάχνω και ακολουθώ τα ίχνη, δηλώνει μια πορεία με ένα σκοπό ή με πολλούς σκοπούς. Και αυτό σημαίνει δραστηριότητα και όχι αδράνεια. Διότι είναι γνωστό ότι η αδράνεια και η απραξία δεν προσφέρουν – κατά κανόνα – τίποτα στην προσωπική μας ζωή. Αντίθετα, η δράση και η επαγρύπνηση φέρνουν καλό καρπό, πολύτιμο για το αύριο και το μέλλον.

Η εξιχνίαση επομένως των προσωπικών μας ορίων, όπως αυτή ορίζεται για το κάθε άτομο χωριστά ανεξάρτητα από πληθυσμιακές παραμέτρους, είναι ένα προσωπικό άθλημα της καθημερινότητας. Διότι κάθε εξιχνίαση και αναγνώριση επί του “εδάφους” της προσωπικής μας ζωής, όπως αυτή διαμορφώνεται καθημερινά, έχει διαστάσεις, και μάλιστα απεριόριστες. Διότι δεν είναι μόνο το μήκος και το πλάτος, αλλά είναι και το βάθος και το ύψος, όπως καθένας κατανοεί την προσωπική του “περιουσία”.

Η επιφάνεια είναι το ορατό στοιχείο, το βάθος όμως είναι το άγνωστο και μη ορατό, το κρυφό τμήμα της προσωπικής μας ζωής, και κανένα άλλο πρόσωπο δεν μπορεί να υπεισέλθει εκεί χωρίς την δική μας συγκατάθεση. Θα λέγαμε, δηλαδή, ότι οι μη ορατές διαστάσεις είναι αυτές που κρύβουν τα μυστικά της προσωπικής μας ζωής, και όχι βέβαια μόνο τα φαινόμενα που μπορεί να δει καθένας εξωτερικά.

Και αυτή η διερεύνηση, η εξιχνίαση της προσωπικής μας υπαρξιακής “περιουσίας” – ανεξάρτητα από την φυσική περιουσία που κάθε άτομο μπορεί να διαθέτει – είναι το χωράφι της προσωπικής μας καθημερινής ζωής. Μέσα σε αυτά τα όρια της προσωπικής μας καθημερινότητας συντελούνται όλα τα γεγονότα, αλλά όχι μόνον εκείνης της στιγμής ή της ημέρας, αλλά – πολλές φορές – και του προσωπικού μας μέλλοντος, εγγύς, απώτερου, απώτατου ή και αιώνιου για τους πιστεύοντας Χριστιανούς.

Και αυτά είναι τα όρια της προσωπικής μας καθημερινότητας. Δεν είναι φανταστικά, αλλά είναι υπαρκτά, στηρίζονται στην σημερινή μας πρακτική καθημερινότητα, αλλά την ίδια στιγμή “στρώνουν και το χαλί” για το αύριο. Το αύριο κατά κανόνα δεν “πέφτει από τον ουρανό”, αλλά είναι η συνέχεια του σήμερα, όπως και το σήμερα ήταν συνέχεια του χθες. Και αυτή η προσωπική αλυσίδα των πραγμάτων, που συνθέτουν όμως το σύνολο της ατομικής μας – και πολλές φορές και της κοινωνικής μας – ζωής, ήταν το θέμα της διδασκαλίας του Χριστού.

Όλα ξεκινούν από το μικρό για να γίνουν μεγάλα και μεγαλύτερα. Αυτός είναι ο νόμος της δημιουργίας, και το ξέρουν όλοι οι ζωντανοί σήμερα – όπως και όσοι ζούσαν στο παρελθόν – χωρίς καμία εξαίρεση. Το σημερινό μικρό θα μεγαλώσει. Και το μεγάλο θα γίνει μεγαλύτερο. Αυτός ήταν ο τρόπος που εξήγησε ο Χριστός τον φυσικό κόσμο, και αυτός είναι ο κανόνας και για τον μη ορατό κόσμο, που όμως ζει και κινείται μέσα μας, και αυτός παράγει τα έργα που θα εμφανιστούν στο μέλλον.

Σε αυτόν τον “έσω άνθρωπο” έδωσε μεγάλη προσοχή ο Χριστός. “Έσωθεν, εκ της καρδίας εξέρχονται τα κακά και δυσάρεστα”, που όμως δηλητηριάζουν την προσωπική μας καθημερινή ζωή. Η ρίζα τροφοδοτεί τα κλαδιά και τα φύλλα, για να κάνουν τον καρπό σε κάθε δέντρο. Αλλά και τα φύλλα και τα κλαδιά στέλνουν στην ρίζα τα απαραίτητα συστατικά για να μεγαλώνει και να φέρνει περισσότερα αναγκαία στοιχεία, για να αυξάνεται ο καρπός στην ζωή του ατόμου. Η “επέμβαση”, η νέα γέννηση που εξήγησε ο Χριστός, δεν είναι στην επιφάνεια, αλλά είναι στα βάθη των ορίων της υπαρξιακής μας υπόστασης. Εκεί βρίσκεται το μυστήριο της προσωπικής μας καθημερινής συμπεριφοράς. 

Οι άνθρωποι του 21ου αιώνα έχουμε άλλα όρια σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές, και αυτό το κατανοούμε από τον τρόπο της προσωπικής μας καθημερινότητας. Αρκεί να σκεφτούμε ότι το βασικό σημερινό εργαλείο στην ατομική μας – και όχι μόνο – ζωή είναι το κινητό μας τηλέφωνο και το internet, εργαλεία τα οποία έχουν αλλάξει δραματικά την προσωπική μας, αλλά και την κοινωνική μας ζωή σε καθημερινή βάση.

Οι αποστάσεις που υπήρχαν στο παρελθόν – όχι και το πολύ μακρινό – δεν υπάρχουν σήμερα. Η επικοινωνία είναι άμεση και σχεδόν δωρεάν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Τώρα μπορούμε να δουλεύουμε από το σπίτι, χωρίς πολλές φορές να χρειάζεται να πάμε σε ένα εργασιακό χώρο διαφορετικό χώρο από το σπίτι μας. Και αυτό είναι μόνο η αρχή, διότι κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με σιγουριά το μέλλον, εγγύς, απώτερο, απώτατο.

Διότι είναι προφανές ότι με την παγκόσμια πλέον δυνατότητα επικοινωνίας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει από πιο σημείο του πλανήτη θα προέλθει το επόμενο βήμα στα ερωτήματα της ανθρωπότητας, τα οποία εν τέλει είναι και προσωπικά μας ερωτηματικά, γιατί καταλήγουν να επηρεάζουν και την προσωπική μας ζωή μέσα στην καθημερινότητα.

Δεν πρόκειται δηλαδή για θέματα μακρινά που δεν μάς αφορούν, αλλά πρόκειται για νεωτερισμούς οι οποίοι θα καταλήξουν και στο δικό μας σπίτι, και στην δική μας συνείδηση και όχι μόνο. Διότι έχει διαπιστωθεί ότι κάθε μικρή ανακάλυψη από τον άνθρωπο, που όμως αποτελεί τμήμα προφανώς μιας  μεγάλης αποκάλυψης που έχει ετοιμάσει ο δημιουργός, θα μεταβάλλει, θετικά ή αρνητικά την προσωπική μας ζωή. Και αυτό δεν είναι θεωρία, αλλά είναι τα βιώματα κάθε ζωντανού ανθρώπου πάνω στην γη σήμερα.

Η γνώση και οι αποκαλύψεις/ανακαλύψεις διαδίδονται αστραπιαία, δηλαδή με την ταχύτητα του φωτός μέσω του internet, και αυτό δεν μπορεί κανείς πλέον να το σταματήσει. Διότι και εάν κάποιοι δυσαρεστούνται από τις νέες ανακαλύψεις, πάντα θα υπάρχει ένας τρόπος αποφυγής των εμποδίων, και κατάκτησης νέων οριζόντων για το μέλλον της ανθρωπότητας.

Και η διδασκαλία του Χριστού στα μελλοντικά θέματα, δεν μένει σιωπηλή, αλλά τοποθετεί το μέλλον στο παρόν, και το παρόν στο μέλλον, διότι υποδεικνύει: οτιδήποτε είναι καλό, να το προτιμάμε, ακόμη και εάν δεν μάς ταιριάζει λόγω των αγκυλώσεων που έχουμε όλοι οι Χριστιανοί με το παρελθόν. “Να προνοείτε τα καλά για όλους του ανθρώπους, και να αποφεύγετε τα επιζήμια”, είναι το μήνυμα της υγιαίνουσας διδασκαλίας του Χριστού.

“Να αποφεύγετε το πονηρό, και να προτιμάτε το καλό και ευάρεστο, διότι αυτό είναι το θέλημα του δημιουργού του σύμπαντος κόσμου, και όλων όσων βρίσκονται μέσα σ’αυτόν, προνοούντες τα καλά ενώπιον θεού και ανθρώπων.” Αυτός είναι ο κορμός της προσέγγισης του θέματος που αφορά την εξιχνίαση των προσωπικών μας ορίων. Το καλό δεν έχει όρια. Αλλά δυστυχώς, πολλές φορές και για το κακό ισχύει το ίδιο. Εναπόκειται στο άτομο να προτιμήσει το καλό και αγαθό, έναντι του πονηρού και του επιζήμιου. 

Τα όρια του σύμπαντος, αλλά και της ψυχής, δηλαδή του εσωτερικού μας ανθρώπου, παραμένουν μέχρι σήμερα ανεξιχνίαστα, δηλαδή δεν τα ξέρουμε στον βαθμό που θα μπορούσαμε να τα ξέρουμε, αφού θα τα έχουμε εξιχνιάσει, δηλαδή θα τα έχουμε ανακαλύψει και κατανοήσει, ώστε η καθημερινή μας ζωή να είναι καλύτερη σε ποιότητα και μήκος, από ότι είναι μέχρι σήμερα.

Και επειδή όλοι κατανοούμε τις ελλείψεις και τις αδυναμίες μας, προσφεύγουμε στην αναζήτηση των όσων θα μπορούσαμε να εξεχνιάσουμε σήμερα, ξέροντας ότι και πάλι θα μείνουν πολλά να εξιχνιαστούν στο μέλλον από τις επόμενες γενιές των ανθρώπων. Με λίγα λόγια, όσοι διαθέτουν τον κοινό νου, κατανοούν ότι οι σημερινές μας κατακτήσεις και γνώσεις δεν είναι τέλειες, αλλά αντίθετα παραμένουν πολλά να μάθουμε και να εξιχνιάσουμε στο μέλλον. Διότι η καθημερινότητα μάς διδάσκει ότι κάθε μέρα βελτιώνουμε την προσωπική μας καθημερινότητα με τις ανακαλύψεις- αποκαλύψεις και εφαρμογές από τον άνθρωπο.

Άρα, βλέποντας προς τα πίσω στο παρελθόν, όλοι κατανοούμε την νέα σύγχρονη θέση και τις αποκαλύψεις που έχει δεχθεί ο άνθρωπος ως κοινωνία και ως άτομα. Και αυτό είναι τα βαθύτερο μάθημα από την παρατήρηση της φυσικής επιστήμης, αλλά και της διδασκαλίας του Χριστού. Διότι βασική αρχή της διδασκαλίας του Χριστού – και μάλιστα με απόλυτο τρόπο – δεν είναι η επανάπαυση στα κεκτημένα, αλλά η συνεχής γνώση της δημιουργίας, στοιχείο που προσθέτει δυνατότητες στο άτομο να προσεγγίσει με μεγαλύτερη ασφάλεια την παρουσία και το θέλημα του δημιουργού για την ατομική και κοινωνική μας ζωή.

Ο Χριστός, δηλαδή, δεν είπε και δεν δίδαξε την “αγρανάπαυση”, αλλά δίδαξε και εφάρμοσε την εγρήγορση, δηλαδή την επαγρύπνηση μπροστά στις καθημερινές προκλήσεις της προσωπικής και κοινωνικής μας ζωής, θέτοντας ως όριο την ανώτατη δύναμη που κάθε άτομο μπορεί να διαθέσει, για την βελτίωση της ατομικής του καθημερινότητας, διδάσκοντας ότι αυτή η ενεργή καθημερινότητα είναι ο τρόπος, μέσα από τον οποίο θα προχωρήσει κάθε άτομο – αλλά και η κοινωνία γενικότερα – σε κάποιο καλύτερο μέλλον, μέσα από την εξιχνίαση και κατανόηση πρώτα της δημιουργίας του κόσμου που μας περιβάλλει, αλλά και στην συνέχεια του εσωτερικού μας κόσμου, αφού αυτός ο εσωτερικός μας κόσμος είναι ότι πολύτιμο διαθέτει κάθε άτομο πάνω στην γη όσα χρόνια ζει και δραστηριοποιείται.

Επομένως, ο Χριστός δεν δίδαξε το “πίστευε και μη ερεύνα”, αλλά δίδαξε τον τρόπο με τον οποίο κάθε άτομο που βιώνει μια προσωπική καθημερινότητα, θα την μετατρέψει σε χώρο εξιχνίασης, από την μια των προβλημάτων που τίθενται κάθε στιγμή, και από την άλλη των ορίων που πρέπει να μετακινηθούν – ή να μετακινούνται – προς την νέα καθημερινή πραγματικότητα.

Το παρελθόν διδάσκει, αλλά δεν επαναλαμβάνεται. Το παρόν μετράει, αλλά όχι μόνο για το σήμερα, αλλά και για το μέλλον, εγγύς, απώτερο, απώτατο – ή και αιώνιο – για όποιο άτομο επί γης ενδιαφέρεται για τα όρια της ζωής, αφού το άτομο πεθαίνει, αλλά η ζωή συνεχίζεται. Και αυτό είναι το συμπέρασμα από την υγιαίνουσα διδασκαλία του Χριστού.