Οι αμφιβολίες που υπάρχουν μέσα μας χάνονται μόνον όταν δοκιμάσουμε το ένα ή το άλλο, την μια ή την άλλη συνταγή. Ο αποκλειστικός δηλαδή τρόπος να εδραιώσουμε τις πεποιθήσεις μας και να αισθανθούμε ασφαλείς είναι να θέσουμε σε δοκιμασία τις γνώσεις μας, την εμπειρία μας, τα κατορθώματά μας, και χιλιάδες άλλα θέματα που μας κρατούν σε υποψία αποτυχίας. Και αυτή η δοκιμασία είναι πολύπλοκη και όχι πάντα απλοϊκή.
Διότι μπορεί στα δικά μας μάτια και στα δικά μας μέτρα να φαίνεται κάτι ότι είναι τέλειο, αλλά όταν το θέσουμε σε δημόσια κριτική, τότε μπορεί να φανούμε γελοίοι. Δεν είναι αρκετή δηλαδή η δική μας προσωπική άποψη, αλλά πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και η γνώμη των ειδικών, του κοινού και, όταν πρόκειται για σοβαρά θέματα, τότε είναι αναγκαία και μια πιο διαχρονική ματιά, ένας πιο έμπειρος κριτικός να εκφράσει την άποψή του. Αυτό είναι που βιώνουμε καθημερινά στην ζωή μας, από τα απλούστερα έως τα πιο σύνθετα, από τις συνταγές των τροφών μας έως τις δοκιμές για τον Covid – 19 και τα φάρμακα για την καταπολέμηση του καρκίνου.
Ωστόσο είναι προφανές ότι η ζωή μας δεν είναι μόνον ο φυσικός κόσμος και ο αγώνας μας να τον κατακτήσουμε και να τον κατανοήσουμε, προκειμένου να βελτιώνουμε την καθημερινότητά μας. Η ζωή μας έχει και άλλες παραμέτρους, βαθύτερες και ουσιαστικότερες και αφορούν όχι μόνον την απλή καθημερινότητα αλλά και την προοπτική του μέλλοντος.
Και φυσικά, την λογική μέθοδο που εφαρμόζουμε εμείς για να λύνουμε και να είμαστε βέβαιοι για την λύση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε, εφάρμοσε και ο ίδιος ο Χριστός, διδάσκοντας τα θέματα του εσωτερικού μας κόσμου και την προοπτική της αιωνιότητας. Και είναι προφανές ότι αυτά τα δυο ζητήματα, η βελτίωση του εσωτερικού μας ανθρώπου και η κατανόηση του μη ακόμη ορατού μέλλοντος, είναι σύνθετες έννοιες. Είναι ζητήματα που απαιτούν προσοχή μεγαλύτερη από την ποσότητα του αλατιού ή του πιπεριού και της ζάχαρης που απαιτούνται για να είναι πετυχημένη η συνταγή ενός πετυχημένου γεύματος!
Διότι ο εσωτερικός μας κόσμος είναι ακόμη πιο πολύπλοκος από τον φυσικό κόσμο. Άρα, αν για τον φυσικό κόσμο και τις λειτουργίες του αφιερώνουμε απέραντη προσοχή και μυριάδες δοκιμές μέχρι που να πετύχουμε το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, για τον μη ορατό κόσμο του εσωτερικού μας ανθρώπου και τις προοπτικές του μέλλοντος θα πρέπει να αφιερώνουμε τουλάχιστον ίσης διάρκειας και προσπάθειας χρόνο και δύναμη, ώστε, όχι μόνον να κατανοούμε τις διαφορές του καλού από το κακό, του μέτριου από το άριστο, αλλά και να αποκτούμε την δύναμη να επιλέγουμε και να ακολουθήσουμε το καλό και το άριστο, παραμερίζοντας την μετριότητα που μπορεί αύριο να φέρει την αμφιβολία και την κατάρρευση των πεποιθήσεών μας. Ο ίδιος ο Χριστός στήριξε την πρακτική ζωή του όχι μόνον στα λόγια, αλλά και στην έμπρακτη εφαρμογή του περιεχομένου των λόγων. Και εκείνος είναι ο δάσκαλος και όχι οι άνθρωποι.
