Αν και οι προσωπικές μας κατακτήσεις δεν είναι όλες ίδιες και δεν έχουν την ίδια αξία, ωστόσο κάθε κατάκτηση συμπληρώνει κάποιο κενό, μικρό ή μεγάλο, που βρίσκεται μέσα μας και μάς οδηγεί στην πράξη και στην περιπέτεια της κατάκτησης, ιδιαίτερα όταν αυτή έχει ανταγωνιστές και αντιπάλους, οι οποίοι – για δικούς τους λόγους – κάνουν την δική μας προσπάθεια πιο δύσκολη. Και, βέβαια, όταν πρόκειται για την μικρή ηλικία, τότε τα πράγματα καλύπτονται από εφεδρίες, οικογένεια, φίλοι, σχολείο, κλπ, ενώ όταν το άτομο φτάσει στην προβλεπόμενη ωριμότητα, τότε όλη η ευθύνη για κάθε κατάκτηση περνά σταδιακά στην προσωπική του ευθύνη και κανένας δεν μπορεί να βοηθήσει, όσο και εάν το επιθυμεί.
Αυτή ακριβώς η μεταβολή της ευθύνης από την νηπιακή και παιδική ηλικία και αφέλεια στην ευθύνη της ώριμης πλέον ηλικίας, σηματοδοτεί και την ανάγκη για αλλαγή πληροφοριών. Διότι κάθε άτομο κατανοεί τον κόσμο μέσα από τις πληροφορίες που φτάνουν στο ίδιο το άτομο. Και εάν οι πηγές δεν είναι άρτιες και ειλικρινείς, τότε η πληροφόρηση είναι ελλειπής ή διεστραμμένη, και οι συλλογισμοί του ατόμου έχουν λάθος υλικό επεξεργασίας, αφού οι πληροφορίες δεν είναι γνήσιες και δεν είναι ακριβείς.
Και εάν το άτομο παρασυρθεί σε συνειρμούς επιλογών και αποφάσεων, και προπαντός εάν προβεί και σε εκτέλεση πράξεων, τότε όχι μόνο κατάκτηση δεν υπάρχει, αλλά υπάρχει πλάνη, το άτομο χάνει τον προσανατολισμό της ζωής του, για να καταλήξει σε απιστία προς τους ανθρώπους και την κοινωνία, ακριβώς γιατί το ίδιο το άτομο μπορεί να ήταν ειλικρινές, αλλά οι πληροφορίες στις οποίες στηρίχθηκε ήταν λανθασμένες, άρα και οι επιλογές και οι αποφάσεις του δεν οδηγούν στην κατάκτηση που το ίδιο το άτομο έχει θέσει ως προσωπικό στόχο στην ατομική του καθημερινότητα.
Με λίγα λόγια, δεν αρκεί μόνο η πληροφορία που φτάνει σε μας, αλλά απαιτείται και έλεγχος ξανά και ξανά, μέχρι την τελική απόφαση, ώστε να μην θρηνούμε απογοητεύσεις και αδιέξοδα. Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός έστρεψε την προσοχή του στην κατεύθυνση αυτή, δηλώνοντας με απόλυτη ασφάλεια ότι από τον καρπό γνωρίζεται κάθε δέντρο, αλλά και από την ποιότητα αναγνωρίζεται το καλύτερο από το καλό και προφανώς και από το σάπιο και άχρηστο.
Διότι ο Χριστός δεν ήρθε για να μας μάθει να επαναλαμβάνουμε τα λάθη μας, αλλά ήρθε να φέρει το νέο πνεύμα της διαρκούς ανανέωσης στο μυαλό του ενδιαφερομένου ατόμου, ώστε κάθε στιγμή, όπως κάνουμε όταν οδηγούμε το όχημά μας, τα μάτια και η συνείδησή μας να βρίσκεται σε εγρήγορση και να επιλέγει τις προτιμήσεις του μετά από εξαντλητικό – όσο γίνεται περισσότερο – έλεγχο των πληροφοριών. Όταν πχ δοκιμάζουμε να αγοράσουμε ρούχα και υποδήματα, κατά κανόνα κάνουμε δοκιμές και εξετάζουμε όλες τις πλευρές, δηλαδή πρώτα εάν μάς ικανοποιεί η ποιότητα και η τιμή, και κατόπιν βέβαια και εάν είναι εφαρμόσιμο στις δικές μας ατομικές απαιτήσεις.
Και δεν είναι μόνο οι αγορές, αλλά σε κάθε κίνηση της καθημερινότητάς μας, αποδεικνύεται ότι εμείς εξετάζουμε, ελέγχουμε, επιλέγουμε, και κατόπιν προβαίνουμε στην καταβολή του αντιτίμου για την απόκτηση ενός πράγματος. Και όταν πρόκειται για επιλογές που αφορούν την ζωή και το μέλλον μας, κανείς δεν βιάζεται να πάρει αποφάσεις, αλλά εξετάζουμε προσεκτικά όλες τις πληροφορίες και αποφασίζουμε με ψυχραιμία και νηφαλιότητα, διότι πλέον η ευθύνη δεν είναι στον έμπορο, αλλά στο άτομο που θα ωφεληθεί ή θα ζημιωθεί από την επιλογή της απόκτησής του.