Όλες οι εκπομπές με χρονολογική σειρά.

Με τον όρο “προηγμένες” εννοούμε σύγχρονες καλλιέργειες, δηλαδή δραστηριότητες που αποφέρουν σωστό αποτέλεσμα σήμερα, για τις σημερινές ανάγκες και όχι για τις ανάγκες του παρελθόντος.

Και τούτο διότι όλοι έχουμε συνδέσει την πίστη μόνον με την παράδοση, με το παρελθόν, με το πως είχε ενεργήσει κάποτε ο θεός σε κάποιους άλλους, στοιχεία τα οποία δεν καλύπτουν, δεν ικανοποιούν και την δική μου ανάγκη σήμερα.

Ενώ δηλαδή ο θεός είναι ζωντανός όπως ήταν και στο παρελθόν – και όπως θα είναι και στο μέλλον, εμείς στην πραγματικότητα έχουμε ελαττωματική εντύπωση για το τι μπορεί να κάνει ο θεός σήμερα, ενώ αποδεχόμαστε με ευλάβεια τα όσα έκανε στους προηγούμενους αιώνες στους αγίους της Εκκλησίας μας.

Και όλοι βέβαια αντιλαμβανόμαστε ότι αυτή η προσέγγιση στερεί σήμερα το φυσικό πρόσωπο από μια επιδίωξη επαφής με τον ζωντανό θεό, με τον δημιουργό του, ο οποίος παραμένει, όπως και κατά το παρελθόν, ο μεγάλος χορηγός της ζωής και της ευπρέπειας στην καθημερινότητα.

Για τον λόγο αυτό η καλλιέργεια της πίστης, η μεταφορά δηλαδή των εμπειριών του παρελθόντος στην σημερινή μου ζωή, είναι στοιχείο απαραίτητο, όπως συμβαίνει και με όλα τα θέματα, για τα οποία έχουμε παραδείγματα από το παρελθόν αλλά η δική μας συμμετοχή σήμερα είναι απαραίτητη για να υπάρξει πρακτικό και χρήσιμο σε μένα αποτέλεσμα.

Σε διαφορετική περίπτωση, καλά τα λόγια και το παρελθόν αλλά εγώ λιμοκτονώ από στέρηση της παρουσίας του δημιουργού και των αγαθών που εκείνος μόνον διακρατεί και τα χορηγεί σύμφωνα με τους δικούς του κανόνες και νόμους, όπως συμβαίνει και με όλα τα άλλα σοβαρά πράγματα της ζωής.

Μόνο με τις θεωρίες από το παρελθόν και χωρίς ύπαρξη και ορθή καλλιέργεια του σπόρου της πίστης, κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα δεν μπορεί να προκύψει ούτε για την καθημερινότητα, αλλά ούτε και για την αιωνιότητα.

Η περιφρόνηση και υποτίμηση έχουν συνέπειες στην καθημερινότητά μας, πολύ περισσότερο όταν αυτό αφορά θεμελιακές αξίες ζωής.

Η υποτίμηση, η περιφρόνηση και η ηθελημένη άγνοια είναι στοιχεία για τα οποία ο ίδιος ο Χριστός μίλησε με αυστηρότητα, ακριβώς γιατί οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη προσοχής και έρευνας των πραγμάτων, χωρίς ούτε ευκολόπιστοι να είμαστε αλλά ούτε και να αμελούμε την έρευνα των όσων λέγονται και γίνονται γύρω μας και μας αφορούν.

Μάλιστα, για να διώξει κάθε αμφιβολία για την περίπτωση που κάποιος θα θεωρούσε κάτι από την διδασκαλία του ως περιττό, έφτασε στο σημείο να εξηγήσει με απόλυτη σαφήνεια ότι ο νόμος δεν πρόκειται να ατονίσει και να πάψει να είναι χρήσιμος, ακόμη και κατά τα πλέον μικρά τμήματά του. Ακόμη και τα σημάδια του κειμένου – που βοηθούν να καταλάβουμε το νόημα, αλλά και τα γράμματα έχουν την δική τους αξία, ως στοιχεία και εφόδια για την ζωή των πιστών.

Και αυτή ακριβώς η επιμονή του Χριστού στην λεπτομέρεια και όχι μόνον στις γενικότητες της πίστης είναι ένα στοιχείο που πρέπει να προβληματίσει κάθε Έλληνα με ένα ιδιαίτερο τρόπο. Διότι όλοι εμείς είμαστε πιστοί του Χριστού, αλλά τις περισσότερες φορές με πλήρη ή σημαντική άγνοια της διδασκαλίας του. Εμείς την θυμόμαστε από τα παιδικά μας χρόνια, αλλά έτσι δεν μπορεί να γίνει πράξη και να αποδώσει καρπούς μέσα στην καθημερινότητά μας. Μοιάζει δηλαδή με την γνώμη που έχουμε για ένα αυτοκίνητο χωρίς να έχουμε μπει μέσα και χωρίς να ξέρουμε πως λειτουργεί για να εξυπηρετεί τις ανάγκες μας.

Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι έχουμε το όνομα του Χριστιανού, αλλά δεν μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα εφόδια που μας παρέχει η διδασκαλία του Χριστού, ώστε και η καθημερινότητα να είναι ανεκτή, αλλά και η αιωνιότητα να είναι προσβάσιμη μέσα από τις ρητές και σαφείς οδηγίες που εκείνος μας έδωσε.

Η περιφρόνηση και υποτίμηση των οδηγιών της διδασκαλίας του Χριστού δεν βλάπτει εκείνον, αλλά στερεί εμάς από την ποιότητα ζωής που εκείνος προσφέρει.