Όταν κάποιος παραμένει στο σπίτι του, η έννοια του εφοδίου είναι αμελητέα γιατί ό,τι χρειάζεται μπορεί εύκολα να το αποκτήσει. Αντίθετα, στην περίπτωση ενός μακρινού ταξιδιού, ο οδοιπόρος οφείλει με ακρίβεια και υπευθυνότητα να μελετήσει προσεκτικά το ταξίδι του και σε κάθε περίπτωση να μεριμνήσει, ώστε κατά την διαδρομή να μην στερηθεί τα απαραίτητα και τα αναγκαία για την επιβίωση και την επιτυχία του στόχου του. Άλλωστε η λέξη εφόδιο δηλώνει το πράγμα που είναι απαραίτητο για την οδό, το ταξίδι, και όχι για την συνήθη καθημερινότητα κάποιου. Στην διδασκαλία του Χριστού τα εφόδια είναι τα μέσα με τα οποία, στην λειτουργία της πίστης και στην αντιμετώπιση της καθημερινότητας, έρχονται να καλύψουν επιτακτικές ανάγκες επιβίωσης και επιτυχίας. Χωρίς αποθέματα και εφόδια, η πίστη σύντομα παύει να λειτουργεί και να παράγει καρπούς. Μπορεί η εικόνα να παραμένει η ίδια, αλλά το περιεχόμενο έχει αρχίσει να ελαττώνεται και σύντομα θα αφανιστεί αν δεν υπάρξει άμεση αντιμετώπιση του κενού που δημιούργησε η έλλειψη των εφοδίων. Η εικόνα μπορεί να διατηρείται, αλλά χωρίς νόημα και περιεχόμενο πλέον!
