Επειδή ο κόσμος μεταβάλλεται συνεχώς είναι απαραίτητη και η συνεχής ενημέρωση. Όχι βέβαια με βάση τις εσωτερικές και αόρατες λειτουργίες, αλλά με βάση την τελική εικόνα που εισπράττει καθένας για την προσωπική του ανάγκη, ανάλογα με τα ενδιαφέροντά του. Όσοι βέβαια έχουν την ικανότητα να προβλέπουν και τις αλλαγές, αυτοί κάνουν λιγότερα λάθη στην ατομική τους καθημερινότητα. Αυτός είναι ο Νόμος και οι Προφήτες.

Όποιος δεν κατανοεί τις εξελίξεις, και δεν ενημερώνει τον ατομικό του χάρτη δραστηριοτήτων της δικής του καθημερινότητας, ή μένει στάσιμος, ή το χειρότερο οπισθοδρομεί, και αυτό είναι τραγικό. Διότι η προσωρινή στασιμότητα είναι χρήσιμη, όταν βέβαια συνοδεύεται από τα νέα που θα προκύψουν. Εάν δεθεί και παραμείνει στην στασιμότητα, τότε θα προκύψουν ανεπιθύμητες καταστάσεις, μη αναστρέψιμες όσο περνάει ο καιρός της ατομικής μας δραστηριότητας.

Όλα, δηλαδή, είναι συνάρτηση του προσωπικού μας ενδιαφέροντος και της επαγρύπνησης στις αλλαγές του γύρω – αλλά και του μέσα μας – κόσμου, αυτού δηλαδή που καλλιεργεί τις σκέψεις και προχωρεί στις επιλογές, στις αποφάσεις και τις τελικές πράξεις. Διότι, οι εξωτερικοί παράγοντες μάς επηρεάζουν χωρίς αμφιβολία. Όμως η ένταση της επίδρασης, και ο βαθμός αποδοχής είναι οι κρίσιμοι παράγοντες που θα αποδώσουν τον χαρακτήρα της ατομικής μας πράξης μπροστά σε ένα γεγονός της δικής μας αρμοδιότητας και ευθύνης.

Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός δεν άφησε τον κόσμο στην άγνοια, αλλά δήλωσε με όλους τους τρόπους την ατομική ανάγκη για επαγρύπνηση και εγρήγορση, ώστε να προσέχουμε τις εξελίξεις και όσα εμφανίζονται στον ορίζοντα της προσωπικής μας ζωής, προκειμένου να προλαμβάνουμε και να αξιοποιούμε τα γεγονότα προς το δικό μας συμφέρον, του οποίου όμως η επιτυχία θα επιφέρει και πλουτισμό των γύρω ατόμων που έχουν σχέση μαζί μας.

Η αποκάλυψη του θεού στον άνθρωπο δεν αφορά το μακρινό μόνο μέλλον, όπως μερικοί θεωρούν την αποκάλυψη του θεού στο άτομο, αλλά αφορά κυρίως και πρωτίστως το εγγύς και το άμεσο μέλλον. Και αυτή η αποκάλυψη καλλιεργεί μέσα μας την ορθή εικόνα του σήμερα, αλλά και τις προοπτικές του ατομικού μας μέλλοντος. Η άρνηση αποδοχής αυτής της αλήθειας κατά την διδασκαλία του Χριστού, σύντομα θα οδηγήσει το άτομο στην ουτοπία, την απογοήτευση, την αδράνεια και την τελική κατάρρευση της ατομικής του ζωής. 

Ο κόσμος είναι απέραντος, χωρίς όρια και πέρας, διότι δεν είναι μόνο η επιφάνεια, το φαινόμενο, αλλά υπάρχει και το βάθος, το οποίο δεν εμφανίζεται στην επιφάνεια και στις περιγραφές της απλής χαρτογράφησης. Εκείνο, δηλαδή, το οποίο αγνοούμε δεν είναι η επιφάνεια του κόσμου, αλλά είναι η εσωτερική του λειτουργία που παράγει την εμφανιζόμενη επιφάνεια, και όλοι καταλαβαίνουμε ότι εκεί παίζεται το παιχνίδι και όχι στο τελικό φαινόμενο.

Όποιος δηλαδή κατανοήσει τις εσωτερικές λειτουργίες, έχει περισσότερες πιθανότητες να αποφύγει τα τελικά λάθη και τις τελικές αβλεψίες, οι οποίες συνήθως μάς ταλαιπωρούν στην ατομική μας καθημερινότητα. Διότι καλύτερα να προλαμβάνει κάποιος, παρά να τρέχει πίσω από τα δυσάρεστα γεγονότα, μην παίρνοντας το μάθημα για την αποφυγή παρόμοιων καταστάσεων στο μέλλον. Και εκεί βρίσκεται το κλειδί της επίγνωσης.

Δεν είναι η απλή εξωτερική μόνο γνώση ενός πράγματος, η εικόνα του, αλλά είναι η μάθηση της εσωτερικής λειτουργίας, η οποία θα παράξει το τελικό αποτέλεσμα, ανάλογα με τον σκοπό για τον οποίο λειτουργεί. Και αυτό το καταλαβαίνουμε από τις συσκευές που θέτουμε σε καθημερινή λειτουργία στην ατομική μας καθημερινότητα. Δεν είναι μόνο το  εξωτερικό του σχήμα, αλλά είναι το περιεχόμενο και ο σκοπός τον οποίο εξυπηρετεί κάθε συσκευή που χρησιμοποιούμε.

Και ο Χριστός στην διδασκαλία του επέστησε την προσοχή μας, όχι μόνο στο τελικό αποτέλεσμα, αλλά στις εσωτερικές λειτουργίες, από τις οποίες παράγεται το αποτέλεσμα αυτό. Και βασική προϋπόθεση για να γίνει κατανοητή αυτή η πραγματικότητα, είναι να ξεκινήσει κάποιος από τον σκοπό για τον οποίο χρησιμοποιεί αυτή την συσκευή. Εάν είναι κάτι απαραίτητο, τότε η προσοχή μας είναι σπουδαία και μαθαίνουμε τα πάντα. Εάν είναι κάτι προσωρινό και ασήμαντο, τότε το προσπερνάμε με αδιαφορία ή ελάχιστη προσοχή.

Αυτό σημαίνει ότι το ενδιαφέρον μας είναι εξαρτημένο από την αξία που έχει για την ατομική μας ζωή κάθε τι. Όταν κάτι δεν έχει αξία για μας, τότε το παραβλέπουμε και το αφήνουμε στην άκρη ως άχρηστο. Και ο Χριστός ξεκαθάρισε ότι από το δικό σας ενδιαφέρον, θα εξαρτηθούν οι κατακτήσεις στην ατομική σας καθημερινότητα.

Κανείς δεν πρόκειται να σας πιέσει για να καταλάβαιτε κάτι. Όλα είναι εξαρτημένα από το ατομικό σας συμφέρον και ενδιαφέρον για να υπάρξουν αποτελέσματα χρήσιμα για την δική σας καθημερινότητα. Ο Χριστός δεν είπε λόγια του αέρα και παραμύθια για να περνάμε ευχάριστα μόνο, αλλά υπέδειξε δρόμους εμπλουτισμού των υπαρχόντων, για όσους βέβαια ενδιαφέρονται να το πετύχουν στην ατομική τους ζωή. 

Προϋπόθεση μιας καλής χαρτογράφησης είναι να ξέρει ο ενδιαφερόμενος που βρίσκεται κάθε στιγμή, αλλά και που θέλει να πάει. Αν λείπουν αυτές οι δύο παράμετροι, τότε η χαρτογράφηση είναι ένα παιχνίδι, το οποίο είναι μόνο για παιδιά και όχι για ώριμους ανθρώπους της καθημερινής πραγματικότητας. Διότι, η ατομική μας καθημερινότητα δεν είναι παιχνίδι, αλλά έχει δράσεις και αντιδράσεις, πράξεις και συνέπειες, τις οποίες καθένα φυσικό πρόσωπο καλείται στην συνέχεια να επωμιστεί.

Και αυτός είναι ο κίνδυνος. Να πάρουμε την ζωή ως ένα ανέμελο παιχνίδι, και όταν έρχονται οι δυσκολίες να βρισκόμαστε σε απελπισία, μη ξέροντας τί να κάνουμε για να ξεφύγουμε από την πραγματικότητα. Η ανεμελιά και η αδιαφορία πρέπει να έχουν τα όριά τους. Αν ξεφύγουν, θα το πληρώσουμε στην δική μας καθημερινότητα εμείς και όχι μόνο οι άλλοι.

Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός δεν άφησε το άτομο, το φυσικό πρόσωπο, έξω από την δική του σφαίρα επικοινωνίας, αλλά μετέφερε την ανθρώπινη πραγματικότητα στην οπτική του ίδιου του δημιουργού, εξηγώντας και τους τρόπους, τόσο της κατανόησης όσο και της εφαρμογής στην ατομική καθημερινότητα κάθε ενδιαφερόμενου προσώπου. Δεν είπε δηλαδή εγώ τα λέω και κόψτε το κεφάλι σας, αλλά έδειξε και τον τρόπο με τον οποίο όσα είπε μπορεί να γίνουν πράξη. Όχι θεωρητικά και με μαγεία, αλλά μέσα από την λογική εφαρμογή των δικών του οδηγιών και πράξεων, όπως τις περιγράφουν οι αυτόπτες μάρτυρες της δικής του διδασκαλίας.

Διότι, όσα θυμόμαστε είναι πολύτιμα. Η συχνή όμως επανάληψη και διαπίστωση της δικής μας ατομικής κατάστασης σε σχέση με όσα περιγράφονται στην Καινή Διαθήκη, είναι προσωπικό ζήτημα. Διότι δεν είναι θέμα γνώσης μιας θεωρίας, αλλά είναι θέμα αλλαγής νοοτροπίας και αυτή η αλλαγή απαιτεί γνώση, επίγνωση, και δύναμη έξω από την όποια καθένας μπορεί να διαθέτει.

Η διδασκαλία του Χριστού δεν μεταφέρει μόνο γνώση, αλλά και δύναμη, και οδηγίες εφαρμογής της γνώσης στην ατομική καθημερινότητα. Και τα αποτελέσματα, όπως συμβαίνει σε όλες τις καθημερινές μας πράξεις, δεν εισπράττονται μόνο την ίδια στιγμή, αλλά έχουν και “ουρές”, οι οποίες εμφανίζονται και στο μέλλον, εγγύς, απώτερο, αλλά και απώτατο και αιώνιο. Και εδώ χρειάζεται προσωπική επιμέλεια, ώστε τα αποτελέσματα να καλύπτουν όλο το φάσμα των ατομικών μας προβλημάτων, αλλά και προβληματισμών.