Η χαρτογράφηση του κόσμου δεν είναι μόνο θέμα της Google, αλλά είναι πρωτίστως θέμα ατομικό και προσωπικό. Διότι, μπορεί η εταιρεία να έχει χαρτογραφήσει την επιφάνεια της γης, αλλά δεν ξέρει τις δικές σου προθέσεις και τα δικά σου σχέδια, τα οποία εσύ προσωπικά πρέπει να περπατήσεις και να ταξιδέψεις μέσα από τις συμπληγάδες ή τις πεδιάδες της ζωής.

Συνεπώς, δεν είναι μόνο θέμα των άλλων, αλλά κυρίως είναι θέμα απόλυτα προσωπικό, γιατί εσύ θα αντιμετωπίσεις την δική σου διαδρομή μέσα σε ένα κόσμο που οι άλλοι τον χαρτογράφησαν με βάση τους δικούς τους σκοπούς, αλλά εσύ, το φυσικό πρόσωπο, πρέπει να βαδίσεις για να πετύχεις στο δικό σου ταξίδι της καθημερινότητας. Η google έκανε το δικό της το έργο. Εσύ και εγώ θα περπατήσουμε το δικό μας δρόμο, αξιοποιώντας κάθε πληροφορία που μας δίνει η εταιρεία, αλλά προσαρμοσμένη στις δικές μας ανάγκες και όχι της εταιρείας.

Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός εξήγησε ότι δεν αρκεί η γενική γνώση της αλήθειας, αλλά το πρόβλημα προκύπτει όταν θελήσεις εσύ προσωπικά ή εγώ να τα εφαρμόσουμε στο δικό μας ταξίδι επιτυχίας. Δεν είπε να μην λαμβάνετε υπόψη σας τις εμπειρίες των άλλων, αλλά να προσέχετε τους εαυτούς σας, διότι εσείς κρίνεσθε κάθε στιγμή και όχι οι άνθρωποι του παρελθόντος ή της άλλης πλευράς της υφηλίου. Άρα θα πρέπει να προσέχετε τους εαυτούς σας σε κάθε βήμα της ατομικής σας καθημερινότητας, μπολιάζοντας την δική μου διδασκαλία στις δικές σας προσπάθειες.

Διότι, εξήγησε ο Χριστός, εάν ακολουθείτε την δική μου διδασκαλία και λαμβάνετε υπόψη σας όσα εγώ σας έχω διδάξει, τότε δεν θα ξέρετε μόνο το καλό και το ωφέλιμο, αλλά θα έχετε και την δύναμη της επιλογής του δικού σας συμφέροντος, ώστε να είστε αποτελεσματικοί στην ατομική σας καθημερινότητα, έχοντας ως επιπλέον εφόδιο και την χαρά της αιωνιότητας. Διότι δεν ζείτε μόνο για το σήμερα, αλλά εγώ σας άνοιξα δρόμο να πλησιάζετε και την περιοχή της αιωνιότητας, η οποία προσεγγίζεται μόνο μέσω της δικής μου διδασκαλίας και της δικής σας καθημερινής μέριμνας για την εφαρμογή της. Δεν υπάρχει μόνο το παρόν, αλλά δεν υπάρχει και το μέλλον χωρίς το παρόν. 

Η διδασκαλία του Χριστού είναι ένας πρακτικός οδηγός στην ατομική καθημερινότητα κάθε ατόμου που ενδιαφέρεται. Διότι, μπορεί να ξέρουμε όλοι την ιστορία του Χριστού με τα θαύματα και τις παραβολές, αλλά αυτό είναι μια θεωρητική πληροφορία, η οποία δεν μπορεί να αποτελέσει εφόδιο για την δική μου ατομική ζωή. Αντίθετα, εάν διαβάσω – όπως διαβάζω για όλα τα σύγχρονα εργαλεία – τις οδηγίες που έχει δώσει ο Χριστός για την καθημερινότητά μας, είναι βέβαιο ότι τότε θα αναζητώ μέσα στο εγχειρίδιο που εκείνος μάς άφησε – την Καινή Διαθήκη – τις απαντήσεις στα ατομικά μου ερωτήματα.

Διότι ο Χριστός δεν δίδαξε μόνο τί είναι καλό ή κακό, αλλά έδωσε και λεπτομέρειες εφαρμογής, τόσο κατά την διαδικασία της διάκρισης καλού-κακού, όσο και κατά την προσπάθεια εφαρμογής του επιθυμητού στην ατομική καθημερινότητα κάθε ενδιαφερόμενου ατόμου. Δεν μας “πέταξε” δηλαδή ο Χριστός ένα κομμάτι χαρτί με τις διάφορες απόψεις του – ως θεός – για τα ζητήματα της δικής μας καθημερινότητας, αλλά έζησε εδώ – πάνω στην γη σε μια ορισμένη χρονική περίοδο – και δεν έγραψε ο ίδιος τίποτα, αλλά άφησε στους μαθητές του να γράψουν όσα και όπως εκείνοι εφάρμοζαν στην δική τους καθημερινότητα για να λύνουν τα δικά τους προβλήματα.

Αυτό σημαίνει ότι η διδασκαλία που περιέχεται στην Καινή Διαθήκη δεν είναι μια θεωρητική προσέγγιση και συμβουλές για την ζωή, αλλά είναι το καταστάλαγμα μιας ατομικής εμπειρίας σε μια σχέση ενός ανθρώπου με τον ίδιο τον Χριστό. Δεν έγραψε ο Χριστός. Έγραψαν οι μαθητές του τις προσωπικές τους εμπειρίες από την περίοδο της εδώ παραμονής του Χριστού, όσα οι ίδιοι βίωσαν και κατάλαβαν, αλλά και εφάρμοζαν στην ατομική τους καθημερινότητα μετά την αναχώρηση του Χριστού.

Και αυτό είναι πολύτιμο. Διότι, ό,τι έχει γραφτεί δεν είναι η θεωρητική συζήτηση του Χριστού, αλλά είναι ό,τι οι μαθητές του κατάλαβαν όταν πήγαν να τα εφαρμόσουν στην ατομική τους καθημερινότητα. Η Καινή Διαθήκη δεν είναι ένα θεωρητικό εγχειρίδιο, αλλά είναι το καταστάλαγμα της εμπειρίας των ανθρώπων που συναναστράφηκαν με τον Χριστό για πάνω από τρία χρόνια, ακούγοντας και βλέποντας όσα εκείνος έκανε και έλεγε στους ακροατές του. 

Η τοποθέτηση επί χάρτου, αυτό σημαίνει το χαρτογραφώ, (δηλαδή τοποθετώ, σημειώνω πάνω σε ένα χαρτί γεωγραφικές πληροφορίες), δηλώνει ατομική εμπλοκή και σχέση με τα σημειούμενα πάνω στον χάρτη. Δεν καταγράφονται, δηλαδή, όλα τα θέματα – αυτό θα επέβαινε άσκοπο – αλλά σημειώνονται μόνο όσα ενδιαφέρουν κάποιον αναζητητή ή περιπατητή που ζει και κινείται πάνω στην γη.

Το μυαλό μας βέβαια πηγαίνει στους μεγάλους θαλασσοπόρους που χαρτογράφησαν για πρώτη φορά την επιφάνεια του πλανήτη – από τους αρχαίους μέχρι τον χάρτη της Google σήμερα, αλλά αυτό δεν είναι το μόνο ζητούμενο. Διότι καθένας καλείται να εντοπίσει τα θέματα που τον απασχολούν και το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα κληθεί να τα επιλύσει. Δεν πρόκειται, δηλαδή, για θεωρητική υπόθεση, αλλά πρόκειται για την ατομική μας καθημερινότητα και τα θέματα που καθένας μας καλείται να αντιμετωπίσει.

Και αυτή η διευκρίνιση είναι κρίσιμη. Διότι, θεωρητικά μπορεί κάποιος να φιλοσοφεί, χωρίς κανένα κόστος – μάλιστα στον καιρό του διαδικτύου αδάπανα, αλλά αυτό δεν είναι το ζητούμενο, διότι οι συζητήσεις είναι δωρεάν για όσους ενδιαφέρονται. Όταν όμως ερχόμαστε στα καθ’ ημάς, δηλαδή στα θέματα που απασχολούν το άτομο και πρέπει να δώσει λύσεις και απαντήσεις, εκεί τα πράγματα δεν είναι θεωρία, αλλά οι προτιμήσεις και οι αποφάσεις έχουν κόστος – και μάλιστα πολλές φορές – υψηλό.

Για τον λόγο αυτό όσοι ενδιαφέρονται να κάνουν πράξη στην ατομική τους καθημερινότητα την διδασκαλία του Χριστού διότι περιμένουν κάποια ανταπόδοση, αυτοί πρέπει να εφαρμόσουν στην ατομική τους καθημερινότητα και όλα όσα θα τους βοηθήσουν να κατανοήσουν αλλά και να ανακαλύψουν τους τρόπους που η διδασκαλία θα γίνει μέρος και ουσία της καθημερινότητάς τους. Διότι, η καθημερινότητα, δηλαδή η ζωή στο σπίτι αλλά και έξω από αυτό καθημερινά, είναι ένα πολυποίκιλο θέμα, το οποίο θέτει κάθε στιγμή και νέα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν.

Και μπορεί στην Εκκλησία να δίνονται γενικές κατευθύνσεις, αλλά όλοι καταλαβαίνουμε ότι αυτές είναι γενικότητες, οι οποίες θα πρέπει να εφαρμοστούν από μένα, το φυσικό πρόσωπο και όχι τον εκπρόσωπο της τοπικής Εκκλησίας, για να υπάρξουν αποτελέσματα στην ατομική μας ζωή. Η μέριμνα για τα ζητήματα της ατομικής μας καθημερινότητας δεν ανήκει στην Εκκλησία, αλλά στον καθένα υπεύθυνο που θέλει να ζει με υπέρβαση των συμβατικών του υποχρεώσεων. 

Αν η χαρτογράφηση του φυσικού κόσμου δεν έχει όρια σε βάθος και σε πληροφορίες, είναι φυσικό η χαρτογράφηση του μη ορατού κόσμου να είναι αχανής. Διότι, εκτός από την πληροφορία, απαιτείται και η αναζήτηση του άγνωστου αντικειμένου που θα περάσει στον χάρτη που καθένας συντάσσει για την δική του χρήση, και αυτό προφανώς είναι εκτός των ανθρωπίνων ορίων τουλάχιστον μέχρι σήμερα.

Ακόμη, δηλαδή δεν έχει ερευνηθεί και δεν έχει χαρτογραφηθεί το 95% του αισθητού σύμπαντος κατά τους ειδικούς – και για μας τους μη ειδικούς κάπως έτσι φαίνεται ότι είναι η αλήθεια, και αυτό βεβαιώνει το έργο που έχει να κάνει καθένας, εάν θελήσει να χαρτογραφήσει την ατομική του συμπεριφορά, τις αιτίες των επιτυχιών και αποτυχιών του. Και είναι φυσικό να περπατάμε στο άγνωστο με βάρκα μόνο την ελπίδα, αφού οι ατομικές μας εμπειρίες είναι περιορισμένες – άσχετα αν εμείς τις θεωρούμε τερατώδεις – και καθένας πορεύεται με τις πληροφορίες από τις εμπειρίες των άλλων.

Υπάρχει, δηλαδή, ένας απέραντος κόσμος ανεξερεύνητος και αχαρτογράφητος κάτω από τα πόδια της ατομικής μας καθημερινότητας, και όσο περισσότερο τον αγνοούμε, τόσο περισσότερο μας κουράζουν τα αδιέξοδα και οι παλινδρομήσεις. Διότι αυτό είναι το αποτέλεσμα της άγνοιας. Δεν προχωρούμε, αλλά μένουμε στάσιμοι ή ελάχιστα και κουραστικά μετακινούμενοι, και αυτό μας απελπίζει στην καθημερινή μας ζωή.

Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός απευθύνθηκε και σε όσους έχουν αυτή την εμπειρία της απογοήτευσης και της κούρασης από τα καθημερινά τους δεδομένα. Κάλεσε όσους κοπιάζουν με αντίστροφη ανταπόδοση, δηλαδή κουράζονται πολύ και κερδίζουν λίγα στην καθημερινότητά τους, να στραφούν στην δική του διδασκαλία και να βάλουν τα πράγματα σε άλλη βάση. Να αφήσουν δηλαδή την ατομική τους απομόνωση, και να πλησιάσουν στον ίδιο και την δική του διδασκαλία, βάζοντας ως προτεραιότητα την εφαρμογή της δικής του διδασκαλίας στην ατομική τους καθημερινότητα.

Αυτό σημαίνει ότι καθένας που θέλει να είναι σοβαρός με τον εαυτό του δεν πρέπει να εμπιστεύεται μόνο τις εμπειρίες των άλλων, είτε ιστορικά είτε συγκυριακά, αλλά θα πρέπει να αρχίζει να εξετάζει όσα είπε ο ίδιος ο Χριστός και όχι όπως τα θυμούνται κάποιοι άλλοι ή τα εφάρμοσαν στην ατομική τους ζωή κάποιοι άλλοι. Διότι η ζωή είναι μία, η ατομική μας εμπειρία από την καθημερινότητα, και σε αυτή την καθημερινότητα της ατομικής μας ζωής πρέπει να παρατηρήσουμε και να εφαρμόσουμε με την πρέπουσα σοβαρότητα όσα δίδαξε ο Χριστός και είναι γραμμένα στην Καινή Διαθήκη.

Οι γνώμες των άλλων είναι πολύτιμες. Μεγαλύτερη όμως αξία έχει η ατομική μας ζωή και γι αυτήν είναι καθένας αποκλειστικά υπεύθυνος. 

Η χαρτογράφηση σε ένα περιεχόμενο δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα, και δεν πρέπει να θεωρείται ισάξιο με την εξωτερική περιγραφή, δηλαδή τους τίτλους και τους υπότιτλους. Απαιτείται προσήλωση και εξάντληση δυνάμεων, προκειμένου να καταστεί δυνατή η χαρτογράφηση ενός περιεχομένου, δηλαδή όταν κάτι δεν είναι μόνο ο τίτλος, αλλά διαθέτει και περιεχόμενο.

Όπως δηλαδή η εικόνα της Αφρικής δεν είναι το περιεχόμενο της Αφρικής, αλλά κανείς ακόμη δεν μπορεί να περιγράψει με πληρότητα το περιεχόμενο της ηπείρου, έτσι και σε όλα τα πράγματα της φυσικής καθημερινότητας. Καλούμαστε να υπεισέλθουμε σε τομείς και θέματα, τα οποία μας απασχολούν καθημερινά, και πρέπει να αφιερώσουμε χρόνο για να μάθουμε την σωστή τους χρήση, διαβάζοντας όσο γίνεται περισσότερα από τις οδηγίες του κατασκευαστή, πχ ενός κινητού τηλεφώνου.

Κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι είναι ένα κινητό τηλέφωνο εάν δεν το πάρει στα χέρια του και δεν δοκιμάσει ο ίδιος/α να το χρησιμοποιήσει. Μάλιστα, προκειμένου για θέματα και πράγματα της σύγχρονης τεχνολογίας, χωρίς οδηγούς και εγχειρίδια δεν μπορεί κανείς να μάθει να τα χρησιμοποιεί στην πληρότητα που εκείνα διαθέτουν, και το ενδιαφερόμενο άτομο είναι πρόθυμο να πληρώσει σε χρόνο και κόπο, προκειμένου να φτάσει σε καλό επίπεδο αξιοποίησης του εν λόγω προϊόντος.

Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση που κάποιος θέλει να αξιοποιήσει το δώρο του θεού στον άνθρωπο, δηλαδή να γνωρίζει την δύναμη της δημιουργίας και πώς να την αξιοποιεί στην ατομική του καθημερινότητα. Από την στιγμή που κάποιος ζει και κινείται στην δική του καθημερινότητα χρειάζεται δύναμη στο σώμα και στον ψυχικό του κόσμο. Το μυστικό βρίσκεται στην προστασία των δυνάμεων που ήδη διαθέτει το άτομο, αλλά και στις πηγές μέσα από τις οποίες αντλεί τις δυνάμεις αυτές.

Και όπως τα καλά σκευάσματα διατροφής τα προφυλάσσουμε από τις αρνητικές επιδράσεις, έτσι και τα καλά σκευάσματα του εσωτερικού μας κόσμου, οι θετικές σκέψεις, και οι ορθές επιλογές, έχουν ανάγκη από προστασία των δηλητηρίων που κυκλοφορούν στο περιβάλλον και επιδρούν και στον εσωτερικό μας κόσμο. Και η διδασκαλία του Χριστού προσφέρει όλο το πακέτο. Από την μια την χαρτογράφηση των καλών σκευασμάτων που έχουν θησαυριστεί μέσα μας, και από την άλλη την δύναμη και την γνώση να αποφεύγουμε τα δηλητήρια που μπορεί να επιτεθούν στον εσωτερικό μας κόσμο και να μας ζημιώσουν.